Άλλες ονομασίες είναι : Ινδική Λεισμανίαση, Σπλαχνική Λεισμανίαση, μολυσματική λεισμανίαση, μαύρη ασθένεια και μαύρος πυρετός.
Είναι η δεύτερη παρασιτική νόσος μετά την ελονοσία με περίπου 500.000 περιστατικά ετησίως. Από αυτά τα 50.000 οδηγούν σε θάνατο.
Ενδημεί σε περιοχές της Ασίας (Ινδίες) , της Αφρικής (Σουδάν) και Νοτίου Αμερικής ( Βραζιλία). Στην Ελλάδα έχουμε 50-80 περιστατικά ετησίως. Είναι ζωοανθρωπογόνος νόσος και για κάθε 1500 περιστατικά σκύλων αντιστοιχεί περίπου ένα ανθρώπινο.
Διακρίνεται σε τρείς τύπους:
- Δερματική ( συχνότερη-90% των περιπτώσεων)
- Σπλαχνική ( σοβαρότερη)
- Βλεννογονική ( σπανιότερη)
Υπάρχουν περισσότερα από 20 είδη Leismania .
Για την δερματική υπεύθυνα : L.aethiopica, L. Tropica, L. Major.
Για την σπλαχνική υπεύθυνα : L.donovani (στους ανθρώπους), L. Infantum (στους σκύλους).
Για την βλεννογονική: L. Braziliensis.
Είναι χρόνια και δυνητικά θανατηφόρος παρασιτική νόσος των σπλάχνων.
Πλήττει το ήπαρ , τη σπλήνα, τον μυελό των οστών και τους λεμφαδένες.
ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ
- Διόγκωση ήπατος , σπλήνας και λεμφαδένων.
- Καταστολή μυελού των οστών και πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος (αυξάνει ο κίνδυνος δευτερογενών λοιμώξεων).
- Έλκη βλεννογόνων.
- Πυρετό, ανορεξία, ατονία , αναιμία και χάσιμο βάρους.
- Ξηρό και θαμπό τρίχωμα, αποφολίδωση, έλκη και τριχόπτωση κυρίως γύρω από τα μάτια(ο σκύλος μοιάζει να φοράει γυαλιά) .
- Ιδιαίτερα μεγάλα νύχια.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Μεταδίδεται με την θηλυκή φλεβοτόμο της άμμου μία σκνίπα του γένους phlebotomus argentipes. Έχει το μισό μέγεθος του κουνουπιού. Κίνδυνος υπάρχει μεταξύ Απριλίου –Νοεμβρίου μετά την δύση του ηλίου. Ζει σε περιβάλλον υγρό και πράσινο και έχει ακτίνα δράσης περίπου 2 χιλιόμετρα. Η σκνίπα τσιμπάει γύρω από τα μάτια, την μύτη, τα αυτιά, καθώς και ανάμεσα στα βλέφαρα.
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ
- Επίσκεψη στον Κτηνίατρο δύο φορές τον χρόνο ( Απρίλιο και Νοέμβριο) για εξετάσεις αίματος. Ένα ζωντανό που κάνει θεραπεία έχει λιγότερες πιθανότητες να μεταδώσει τη νόσο.
- Περιλαίμιο με Deltamethrine από Απρίλιο-Νοέμβριο και κάθε 4 μήνες.
- Ψεκασμός με εντομοαπωθητικό στο σκύλο και στον περιβάλλοντα χώρο.
- Καθαριότητα.
- Σήτα ή κουνουπιέρα εκεί που κοιμάται ο σκύλος.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Χωρίς θεραπεία η νόσος είναι θανατηφόρος.
Φάρμακα επιλογής είναι το Glucantine (αντιμονιούχος μεγλουμίνη) σε ενέσεις μία φορά την ημέρα για ένα μήνα και το νεώτερο MIltafosine σε σιρόπι με την ίδια δοσολογία.
Ο κτηνίατρος θα κρίνει ανάλογα με την σοβαρότητα πιο θα χορηγήσει. Επίσης χρησιμοποιείται το Allopurinol δύο φορές την ημέρα για συντήρηση καθώς ελαττώνει τις κρίσεις, επιμηκύνει την ζωή και καμιά φορά εξαφανίζει τη νόσο.
Μετά την θεραπεία έχουμε ισόβια ανοσία. Τελευταία κυκλοφόρησε το Canileish που είναι εμβόλιο για τη λεισμανίαση. Χορηγείται σε τρείς δόσεις κάθε τρείς εβδομάδες μία δόση.
Ένα σκυλί με λεισμανίαση δεν χρειάζεται να θανατωθεί, αφού για να μεταδώσει τη νόσο θα πρέπει να μεσολαβήσει η σκνίπα.
